Όρος Βόρας με κυριότερες κορυφές:   Καιμάκτσαλαν (2524μ)   και     Πιπερίτσα (1995μ)

 

 

 

 

 

 

 

Πηγές

 

Οι πηγές του βρίσκονται στην δυτική πλαγιά του όρους Βόρας ψηλότερα από το χωριό Σκοπός .

 

 

Πορεία

Κατεβαίνοντας, περνάει από  το Σκοπό ,  την Αχλάδα,  δίπλα από τη Μελίτη,  το Νεοχωράκι  και φτάνει στον Τριπόταμο.

Εκεί συναντάει άλλα δύο ποτάμια : τον Φλωρινιώτικο ή Σακουλέβα  και το ποτάμι που έρχεται από Σιταριά  -  Παλαίστρα.

Συμβάλλοντας οι ποταμοί σχηματίζουν ένα μεγαλύτερο ποτάμι, το οποίο δέχεται βορειότερα  και τα νερά πολλών άλλων χειμάρρων επίσης.

 

Η ψηλή λεκάνη της Φλώρινας λόγω της κλίσης της προς βορρά, αποχετεύει τελικά τα νερά της στο Εριγώνα ποταμό (μέσα στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας), ο οποίος είναι παραπόταμος του Αξιού που στη συνέχεια χύνεται στο Θερμαϊκό κόλπο.

 

 

 

Ποσότητα νερών

 

Η ποσότητα το καλοκαίρι είναι πολύ λιγοστή και όταν έρθει το φθινόπωρο αρχίζει να αυξάνεται σιγά σιγά. Η αύξηση συνεχίζεται μέχρι τα μέσα του Μαίου.

 

Όταν πιάσει δυνατή βροχή κοντά στις πηγές τότε αυξάνεται και η ποσότητα του νερού.

Τα τελευταία χρόνια άρχισαν να μειώνονται  τα νερά του ποταμού λόγω έλλειψης βροχής.

Πριν τρία χρόνια δεν υπήρχε καθόλου νερό στο ποτάμι, μόνο χώμα.

 

 

 

Ποιότητα νερών 

 

Η ποιότητα του νερού δεν είναι καλή. Τα νερά του ποταμού είναι θολά και βρώμικα.

 

Εστίες Ρύπανσης

 

1)  Οι υπόνομοι των χωριών Αχλάδας Σκοπού Μελίτης και Νεοχωρακίου κυρίως.

2)  Τα σκουπίδια που ρίχνουν οι άνθρωποι στο ποτάμι.

 

3)  Τα βιομηχανικά απόβλητα (υγρά από τον καθαρισμό του λιγνίτη, χώμα, αδρανή και άλλα) μετά τον καθαρισμό που θα υποστούν, θα αποβάλλονται στον ποταμι,  του οποίου το νερό θα είναι κατάλληλο μόνο για κάθε μορφή άρδευσης και όχι ύδρευσης.

 

4)Σύμφωνα με μία έρευνα του ΥΧΟΠ το 1984 τα νερά του Γεροπόταμου ρυπαίνονταν από τα απόβλητα των τυροκομείων, των κυλινδρόμυλων και των σφαγείων της περιοχής.

 

 

Φαινόμενα σημαντικής καταστροφής

 

Όσο το ποτάμι ρέει στις ορεινές εκτάσεις έχει καθαρά νερά και πέστροφες ενώ όταν φτάνει χαμηλά τα νερά του δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της πέστροφας σε οξυγόνο, καθαρότητα και χαμηλές θερμοκρασίες (επειδή επιβαρύνονται από λύμματα κοινοτήτων, κτηνοτροφικών μονάδων, φυτοφάρμακα κ.λ.π.) με αποτέλεσμα οι πέστροφες να μη μπορούν να ζήσουν.

Έτσι στη διαδρομή του ποταμού μεταξύ Αχλάδας και Μελίτης, παρατηρείται κατακόρυφη μείωση της πέστροφας.

 

      Στον Γεροπόταμο το 1971 – 1972 πέθαναν χιλιάδες ψάρια και νεκρώθηκε τελείως το ποτάμι σε μήκος 2 χλμ., όπου ακόμη και σήμερα δεν ευδοκιμεί τίποτε.Η καταστροφή αυτή οφείλεται σε μισό τόνο ασβέστη που έριξαν στο ποτάμι.

 

Στα ποτάμια η παράνομη αλιεία είναι φαινόμενο συνηθισμένο. Ρίχνουν ασβέστη ή χλωρίνη και μαζεύουν μετά τα ψάρια (ποτάμι Σκοπού). (ΥΧΟΠ)

 

 

 

 

Χρήσεις του ποταμού

 

Τα νερά των παραποτάμων αυτών χρησιμοποιούνται για ύδρευση και συγκεντρώνονται σε υδραγωγεία- ταχυδιυλιστήρια που βρίσκονται κοντά στις πηγές.

Στην υπόλοιπη διαδρομή τους χρησιμοποιούνται για αρδεύσεις αλλά και σαν αποδέκτες λυμάτων-αποβλήτων.

 

 

Στο  παρελθόν  οι γυναίκες πλένανε στο ποτάμι  τα καθημερινά τους ρούχα ,τα χαλιά , τις φλοκάτες  κ.λ.π

Ακόμα περισσότερα χρόνια πριν πίνανε και νερό από εκεί.

Επίσης το χρησιμοποιούσαν για άρδευση των χωραφιών τους.

 

 

 

 

 

 

  Εμπειρία ξεχείλισης

Το 1943 μέσα σε μία εβδομάδα το ποτάμι ξεχείλισε 2 φορές και έπιασε όλον τον κάμπο της Μελίτης. Ήταν καλοκαίρι. Ήμουν 16 ετών . Ευτυχώς δεν έπιανε το χωριό. Είχε τόσο νερό που χαιρόσουν να το βλέπεις να κυλάει.

Μας είπε ο Βαγγέλης Καρατζάς από τη Μελίτη.