Υπόθεση του έργου:

Κεντρικός πυρήνας του έργου είναι η δύναμη της βαθιάς αγάπης και της γνωριμίας. Ο μικρός πρίγκιπας, επισκέφτηκε διάφορους πλανήτες και γνώρισε ανθρώπους που του έμαθαν πολλά. Ένα βασιλιά απόλυτο μονάρχη, ένα φιλόδοξο που άκουγε μόνο τους επαίνους, ένα μπεκρή που έπινε για να ξεχάσει ό,τι ντρεπόταν. Ο τέταρτος πλανήτης ’ξηταν ενός εμπόρου που δεν είχε χρόνο για ονειροπολήσεις, ενώ στον πέμπτο υπήρχε ένα φανάρι μόνο κι ένας που άναβε το φανάρι κι ήταν ο μοναδικός που δεν τον έβρισκε γελοίο ο πρίγκιπας. Στον έκτο συνάντησε ένα ηλικιωμένο γεωγράφο που του έκανε εντύπωση, ενώ στον έβδομο που ήταν η γη, απέκτησε τις μεγαλύτερες εμπειρίες του. Η αλεπού ήταν ο καθοριστικός παράγοντας αφού του έμαθε πως την ουσία δεν την βλέπουν τα μάτια, αλλά μόνο η ψυχή.
“Δεν γνωρίζει κανείς παρά τα πράγματα που ημερώνει”